Site ve apartman yönetimlerinde aylık ortak gider borçlarına gecikme tazminatı uygulanması, her zaman kat malikleri ve kiracılar için alışa gelmedik bir durum oluşturmaktadır. Kat Mülkiyeti Kanunu madde 20 gereği; yönetim, ortak gider borcunu ödemeyene karşı aylık %5 oranında gecikme tazminatı uygulayabilir. Uygulamada aylık aidat bedeli, demirbaş, yakıt gibi kalemler birbirinden ayrı olarak düşünülmekte ise de, ortak gider olarak aidatları, demirbaş borçlarını, yakıt giderleri, kapıcı/işçi ücretlerini, asansör bakım masraflarını vs. kısaca ortak alanların işleyişinin idamesi için gerekli olan tüm gider ve harcamalar şeklinde düşünülmelidir.
Yönetimlerin, ödenmemiş ortak gider borçlarına uyguladıkları aylık %5'lik gecikme tazminatı kat maliki ya da kiracılar için kabul edilemez bir durum olarak görülse de, hukuken hakkaniyetli ve borcunu ödeyen kat sakinini koruyan bir uygulamadır. Çünkü yönetimin idamesi için yapılması gereken giderler, ortak gider borçlarını ödemeyen sakinlerce sekteye uğrayacaktır. Yönetim hizmetlerinin sekteye uğramaması için toplanacak ek aidatlar diğer sakinlere yük oluşturacaktır. Uygulamada; özellikle yakıt, su gibi gider kalemlerinin ortak olduğu yerlerde aidatını ödeyen sakinlere ciddi bir yük oluşturmaktadır.
Örnek verecek olursak; aidatını zamanında ödeyen sakinler, ortak sistem doğal gazın kapanmaması, suyun kesilmemesi ya da havuzun temizliğinin yapılması için kendilerine düşen ortak gider bedelinden daha fazla bedel ödemek zorunda kalacaklar, aldıkların hizmetin kesilmesi gibi mağduriyetlerle karşı karşıya kalmış olacaklardır. Ortak gider borcunu zamanında ödemeyen sakinler yüzünden, aidatını zamanında ödeyen sakinler; telafisi imkansız bir mağduriyet yaşayacak, yönetimin kaliteli bir hizmet verme durumu ortadan kalkacak ve hukuken hakkaniyete aykırı bir durum meydana gelecektir. Örneklerde verdiğimiz ve daha da çeşitlendirebileceğimiz nedenlerle, kanun koyucunun ortak gider borçlarını ödemeyenlere ilişkin gecikme tazminatı olarak aylık %5 bir bedel ödemeye hükmetmesi hukuki düzlemde yerinde bir hükümdür.
Ayrıca Kat Mülkiyeti Kanunu madde 20' de belirlenen aylık %5 lik gecikme tazminatı oranı, kanun koyucu tarafından asgari oran şeklinde hükme bağlanmış olup, bu oran yönetimlerce yönetim planı değişikliği ile artırılabilmektedir.